Image credit: Scott Robinson

Vol verwachting klopten onze montessoriharten op de landelijke Montessoridag, 12 maart jl. Wat zou deze dag, waarop we trots onze deuren openden, ons brengen? Ouders die zich laten rondleiden door onze zelfstandige leerlingen? Belangstellenden die zich laten inspireren door ons kleurrijk materiaal? Bezoekers die zich verwonderen over de rust in de school?

Aan de voorbereidingen zal het in elk geval niet gelegen hebben. Arne Keuning (montessorinet) deed meerdere oproepen om de dag te promoten via sociale media. De website kiezenvoormontessori werd druk bezocht en ludieke acties als een speciaal vervaardigde montessoritaart zette Montessorischool Jan Vermeer te Delft, op de kaart. Ook de lokale pers werd erbij gehaald. De montessoribasisscholen uit Nijmegen vroegen in de Gelderlander aandacht voor montessori: “Dit is écht wat onderwijs moet zijn,” aldus directeur Annet van Summeren.

En zo is het maar net. Want ook al weten wij montessorianen dit natuurlijk al lang, het lijkt erop dat steeds meer (onderwijs)mensen in de gaten krijgen dat montessori zo goed past in deze 21e eeuw met de noodzaak van de 21st Century Skills en de invoering van passend onderwijs. Op bovengenoemde site geeft de NMV zeven mooie redenen om te kiezen voor montessorionderwijs. Voor mij is de reden simpel: ons onderwijs doet recht aan de talenten en behoeften van het kind en maakt het kind – en daarmee ook ouders en leerkrachten – gelukkig.

Dat mensen zich gelukkig hebben gevoeld in ons onderwijs, werd ook duidelijk op de open dag. Oud-leerlingen bezochten hun school om mooie herinneringen op te halen. Een oudere dame bracht zelfs prachtig handgeschreven rapporten mee. Ze genoot ons onderwijs toen Montessori Nijmegen nog een meisjesschool was en de zusters aan het roer stonden. Ze had pas later in de gaten hoe bijzonder dat onderwijs eigenlijk was. Een andere bezoeker beaamde dit: zij ontdekte op het VO hoe groot haar voorsprong was in vergelijking met klasgenoten.

Ons montessorionderwijs ís bijzonder. En het is belangrijk ons daar bewust van te blijven en niet te vervallen in vanzelfsprekendheid door de onderwijsdrukte van alledag. We moeten ons blijven verwonderen en kritisch zijn. Zoeken naar nieuwe mogelijkheden om ons onderwijs verder vorm te geven in de huidige maatschappij. Want we zijn nooit klaar.

Dus tot besluit een oproep: En nú: Montessori! naar het gelijknamige boek van Hendriksen en Pelgrom (AVE.IK, 2013). Montessori voor hen die nog gaan kiezen, maar vooral ook voor ons montessorianen. Wij, die regelmatig pas op de plaats moeten maken, ons onderwijs voortdurend onder de loep moeten nemen en zo ons gouden montessorihart gepassioneerd kunnen laten kloppen!

Deze blog is eerst als column verschenen in Montessori Magazine, nummer 37-4.